منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است وبه شکر اندرش مزید نعمت .هر نفسی  که فرو میرود ممد  حیات است و چون بر می اید مفرح ذات.  پس درهرنفس دو نعمت است و بر هر نعمت شکری واجب......بنده همان به که ز تقسیر خویش عذر به درگاه خدای اورد***ورنه سزاوار خداوندیش کس نتواند که بجای اورد